مقایسه کیفیت زندگی سالمندان مستمری بگیر سازمان تأمین اجتماعی و سازمان بازنشستگی کشوری ساکن شهرستان قم؛ ۱۳۸۶

مقدمه: کیفیت زندگی یکی از اجزاء ذهنی رفاه محسوب می شود. کیفیت زندگی در سالمندان به معنای تاکید بیشتر بر سیاست اجتماعی و اصلاح اهداف اجتماعی به منظور ایجاد زندگی مولد برای سالمندان است. یکی از راه های بهبود کیفیت زندگی استفاده از انواع حمایت های اجتماعی و رفاهی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی سالمندان سازمان تامین اجتماعی و سازمان بازنشستگی کشوری طراحی شد. روش بررسی: این مطالعه از نوع مقطعی مقایسه ای می باشد که در آن 150 سالمند مستمری بگیر(75 نفر در گروه تامین اجتماعی و 75 نفر در گروه بازنشستگی کشوری) از لحاظ کیفیت زندگی با هم مقایسه شدند. ابزار گرد آوری داده ها در این مطالعه چک لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی لیپاد بود. تجزیه و تحلیل داده ها بوسیله نرم افزار آماری spss و با آزمون های آماری آنالیز واریانس یکطرفه، ضریب همبستگی پیرسون و تی تست تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که تفاوت بین کیفیت زندگی کل و ابعاد آن در بین دو صندوق از نظر آماری معنی دار نداشت و تنها در بعد عملکرد ذهنی– روانی تفاوت معنی دار آماری مشاهده شد. همچنین بین سن، وضعیت تاهل، وضعیت تحصیلی و جنس سالمندان با کیفیت زندگی شان ارتباط آماری معنی دار مشاهده شد (05/0 p <). اما ارتباط بین وضعیت مسکن و درآمد سالمندان با کیفیت زندگی شان از نظر آماری معنی دار نبود (05/0 p >). نتیجه گیری: در این مطالعه به لحاظ نوع سازمان مستمری دهنده تفاوتی در کیفیت زندگی سالمندان مورد بررسی مشاهده نشد.